Vandaag bereikte ik mijn voorlopig hoogtepunt op klimgebied. Ik geraak binnen de kortste keren via een tussensport op de stoel en van daaruit op tafel. En ook in het park van Lotte geraken is goed te doen. Hiervoor gebruik ik een opstapje naar de bamboe tafel zonder blad. Op die rand balanceren is evenwel niet zonder risico. Vanop die rand is het nog een 40cm hoger tot in het park. Ik gooi me dan in de hoop dat ik niet naar beneden val, want terug landen op die rand is niet zo eenvoudig.
Sinds een paar dagen geef ik zelf aan dat ik kaka (of pipi) moet doen. Meestal reageren mama en papa veel te laat. Eergisteren was mama een keer op tijd en deed ik kaka in mijn potje. Vandaag liet papa zich van zijn snelste kant zien en vloeide mijn pipi in het potje.
De volgende stap in mijn ontwikkeling was er een van afgrijzen. Voor mama dan toch. Ik kroop vandaag over de achterleuning van de zetel tot op de vensterbank. (Dat kon ik al langer dan vandaag.) Tot overmaat van ramp voor mama opende ik in een handomdraai het venster. Nu gaan ze me niet meer alleen laten spelen vrees ik!
Nu mijn fietsstoeltje eindelijk op zijn fiets gemonteerd is (met het nodige gevloek) fietste ik mee met papa. We reden naar nonkel Tony om mijn neefjes te bezoeken.
Mijn woordenschat breidt uit. Sommige mensen gaan me nog niet begrijpen maar mama en papa snappen het al wanneer ik 'handjes, baby, kersen, melk, drinken, tutje, lotte, kaas, piep of leeuw' bedoel.
De laatste dagen klim ik overal op en weer af. Ik geraakte zelf al in de zetel en via de rugleuning op de vensterbank. Vandaag klom ik zelfs via een tuinstoel op de terrastafel.